۱۳۹۰ خرداد ۲۶, پنجشنبه

چرا احترام به قوانین اسلام کمرنگ می شود؟

  1. چون مدعیان امر خودشان آن قوانین را رعایت نمی کنند و به آن ایمان ندارند.
  2. همان هایی را هم که معتقدند بصورت انتخابی و دلبخواه است . مثلا در امر حجاب ، برای خانمهای مسن در قرآن آمده که اجباری نیست  (سوره 24 آیه 60 ) و همچنین برای خانمهای غیر مسلمانان نیز چیزی نیامده، برای مردها نیز فقط پوشش عورتین  آمده ، اما آستین کوتاه، شلوارک و ... را به دلخواه خود حرام کرده اند یعنی حلال خدا را حرام می کنند.
  3. کارهای نادرست را ترویج می دهند: مثلا در مورد مداحی و شاعری داریم :    
و شاعران را گمراهان پيروى میكنند(224)آيا نديده‏ اى كه آنان در هر واديى سرگردانند(225) و آنانند كه چيزهايى میگويند كه انجام نمیدهند(226) سوره شعراء
پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :از سستى يقين است كه با به خشم آوردن خداوند متعال ، مردم را خشنود گردانى و براى روزيى كه خداوند متعال به تو داده است آنان را مدح و ثنا گويى و براى آنچه كه خداوند به تو نداده ‏است ، مردم را مذمت كنى .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :از مدح و ستايش بپرهيزيد ، كه آن سر بريدن است.

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :دوسـت داشتن مـدح و ثـناى مـبالغه‏ آميـز (ممدوح را) از دين كور و كر میسازد و خانه‏ ها را (از اهلش) خالى میكند .

امام على عليه‏ السلام :اى مردم ، بدانيد كه هر كس از سخن دروغ و ناحقّ درباره خود رنجيده شود ، خردمند نيست و هر كس از مدح و ثناى نادان درباره خود خوشحال شود ، فرزانه نيست .

امام على عليه ‏السلام :از كـسى كه تـو را بـی جهت مدح و ستايش میكند ، پرهيز كن ؛ زيرا زود باشد كه بی جهت نيز (توسط او) بی حرمت و بی آبرو شوى .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :هر كس حكمران ستمگرى را مـدح گـويد و از سرِ چشمداشت به او ، خود را در برابرش خفيف و خوار گرداند ، همسفر او به سوى آتش باشد .

امام على عليه‏ السلام ـ در دعا ـ : خدايا! تو سزاوار ستايشِ زيبا و شمارشِ نعمت‏هاى بی پايانى. اگر آرزو شوى ، بهترينِ آرزو شده‏ اى و اگر به تو اميد بسته شود ، بهترين كسى هستى كه بدو اميد بسته میشود.
خدايا! تو به من توانِ بيان دادى و من با آن غير از تو را نمی ستايم و كسى جز تو را ثنا نمی گويم و آن را متوجّه كان‏هاى ناكامى و محروميت و جايگاه‏هاى شك و بی اعتمادى (مخلوقات) نمیسازم .
تو زبانم را از ستودن آدميان و ثناگويى بر آنان ، كه خود ، دستْ پرورده و آفريده ‏اند ، باز داشتى. خدايا! براى هر ثناگويى، بر آن كه ثنايش گويد، پاداشى و دِهِشى است و من به تو اميد بسته‏ ام كه راهنما بر اندوخته ‏هاى رحمت و گنج‏ هاى آمرزشى.
خدايا! در پيشگاه تو كسى ايستاده است كه تنها تو را يگانه مى‏ داند ، و يكتايى ، ويژه توست، و غير از تو را سزامند اين مدح و ستايش‏ ها نمى‏ داند. مرا به تو ، چنان نيازى است كه تنها فضل تو آن را مى‏ تواند جبران كند و تنها بخشش تو مى‏ تواند آن را بزدايد . پس، اينك كه در پيشگاه تو ايستاده‏ ايم، خشنودى ‏ات را به ما ارزانى فرما و ما را از دست دراز كردن به سوى غير خودت ، بى نياز گردان، كه بى‏ گمان ، تو بر هر كارى توانايى .

و در مورد دروغگویی آنرا حرام نمی دانند در حالیکه داریم
پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم : مؤمن به هر خصلتى خوى مى‏ كند ، امّا به دروغگويى و خيانت خوى نمى‏ گيرد .
امام على عليه‏السلام :(نشانه) ايمان ، اين است كـه راسـتـگويى را هر چند به زيان تو باشد بر دروغگويى ، گرچه به سود تو باشد ، ترجيح دهى .  
امام على عليه‏ السلام :دروغگويى زياد ، دين را تباه و گناه را بزرگ مى‏ گرداند .
امام على عليه‏ السلام :دروغگوبا دروغگويىِ خود سه چيز به دست مى‏ آورد : خشم خدا را نسبت به خود ، نگاه تحقيرآميز مردم را نسبت به خود و دشمنى فرشتگان را نسبت به خود .
امام على عليه‏ السلام :اعتياد به دروغگويى ، فقر مى‏ آورد .
منبع احادیث : سایت شهر حدیث

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر