در کتاب غیبت نعمانی که از کتب مرجع راجع به غیبت وظهور حضرت مهدی (عج) می باشد، پیش بینی هایی راجع به اتفاقات قبل از ظهور دارد. بعضی از آنها عمومی است که می توان به ایران نیز تعمیم داد و بعضی مختص ایران است :
1- هشام بن سالم از امام صادق ع روایت کرده که آن حضرت فرمود: این امر نخواهد شد تا اینکه هیچ صنفی از مردم باقی نماند مگراینکه بر مردم حکومت کند تا کسی نگوید: اگر حاکم می شدیم به عدالت رفتارمی کردیم. سپس قائم به حق وعدالت قیام خواهد کرد.
2- مالك بن أعيَن جُهَنّي از امام باقر(ع) روايت كند كه آن حضرت فرمود: هر پرچمي كه پيش از پرچم حضرت قائم(ع) برافراشته گردد صاحب آن طاغوت است.
3- اصبغ بن نباته گوید: شنیدم علی ع می فرمود: همانا پیش از قائم سالهای فریبکاری خواهد بود. که راستگو درآن دروغگو و دروغگو در آن راستگو قلمداد شود و ماحل درآن مقرب باشد عرض کردم: ماحل کدام است؟ فرمود: مگر قرآن نمی خوانید که در آن می فرماید: و هو شدید المحال فرمود: مراد مکر است. پس عرض کردم: ماحل چه باشد؟ فرمود: یعنی مکار سخن چین و جاسوس.
4- فصیل بن یسار گوید: شنیدم امام صادق ع می فرمود: قائم ما چون قیام کند از جهل مردم شدیدتر از آنچه رسول خدا ص با آن از سوی نادانان جاهلیت روبرو شد برخورد می کند.
عرض کردم: این چگونه ممکن است؟
فرمود: همانا رسول خدا در حالی به سوی مردم آمد که آنان سنگ و کلوخ و چوبهای تراشیده ومجسمه های چوبین را می پرستیدند. اما قائم ما وقتی قیام می کند و به سوی مردم می آید که جملگی کتاب خدا راعلیه او تأویل می کنند و بر او بدان احتجاج می نمایند. سپس فرمود: بدانید به خدا سوگند که موج دادگستری او بدان گونه که گرما و سرما نفوذ می کند تا درون خانه های آنان راه خواهد یافت.
5- أبان بن تغلب گوید: شنیدم امام صادق ع می فرمود:هنگامی که پرچم حق پدیدار می شود، اهل خاور و باختر آن را لعن می کنند، آیا می دانی برای چه چنین می کنند؟ گفتم: نه
فرمود: به خاطر آنچه که مردم پیش از خروج اواز خاندانش می بینند.
6- یعقوب سراج گوید: شنیدم امام صادق ع می فرمود: سیزده شهر وطایفه مردمش با قائم می جنگند واو نیز با آنان می جنگد: اهل مکه، اهل مدینه، اهل شام، بنی امیه، اهل بصره ، اهل دشت میسان، کردها، اعراب، ضبه، غنی ، باهله، أزد و مردم ری.
7- ابراهیم بن عبدالحمید گوید: کسی که خود از امام صادق ع شنیده برای من بازگو کرد که آن حضرت می فرمود: هنگامی که قائم ع خروج کند کسی که خود را از اهل این امر می پنداشته از این امر خارج خواهد شد و (به عکس) افرادی چون خورشیدپرستان وماه پرستان داخل در آن می گردند.
8- ابوخالد کابلی از امام باقر (ع) نقل می کند که : گویی قومی را میبینم که از خاور خروج کردهاند و خواستار حقّ‌اند ولی به آنان داده نمی‌شود، سپس باز خواستار حقّشان شوند و به آنان ندهند، چون چنین بینند شمشیرها برهنه کنند و بر گردن‌ها گذارند. این وقت حقّ آنان را به آنان بدهند ولی آنان نپذیرند تا آنکه قیام کنند و آن را باز ندهند مگر به صاحب شما، کشتگانشان شهیدند. هان که اگر من آن روز را درک می‌کردم جان خود را برای یاری صاحب این امر نگاه می‌داشتم.
در دو حدیث اول به روشنی بیان می کند که هیچ حکومتی قبل از قائم مورد تایید نیست و در حدیث سوم بیان می کند که خصوصیات افراد متشخص و مورد قبول در این حکومتها چگونه است. در حدیث چهارم مشکل امام را با مسلمانان بیان می کند. و اینکه این مشکل در مورد سادات بیشتر است و رفتار آنها باعث لعن و نفرین امام توسط مردم در ابتدای کار می شود. در حدیث ششم مردم ری (ایران یا تهران) نیز جزو دشمنان شمرده می شوند. در حدیث هفتم که جالب است عکس العمل مدعیان منتظر قیام را هنگام ظهور نشان می دهد که جملگی جا زده و آشنایی نمی دهند و یاران امام را کسانی تشکیل می دهند که جزو غیر مسلمانان معرفی یا شناخته می شدند.
حدیث هشتم که یکی از مهمترین این احادیث است می گوید مردم خاور (ایران) یکبار قیام می کنند (به احتمال قوی مشروطه ) اما حق به آنها داده نمی شود. دوباره قیام می کنند (احتمالا انقلاب اسلامی) باز هم حق به آنها داده نمی شود. در دفعه سوم قیام میکنند که به حق خود می رسند که اینبار کوتاه نمی آیند تا امام (ع) ظهور می کنند و کشته شدگان اینها نیز شهیدند. پس با این وجود به احتمال زیاد انقلاب دیگری نیز در پیش است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر